Πέμπτη 3 Απριλίου 2014

Ζωή χωρίς ζωή

«Βάλτε τέλος στην εξευτελιστική πραγματικότητα των κέντρων κράτησης». Oι Γιατροί Χωρίς Σύνορα δίνουν μαρτυρίες, φωτογραφίες και βίντεο.


Πως θα σου φαινόταν αν σε έκλειναν για 18 μήνες μέσα σε μια βρώμικη, απάνθρωπη φυλακή μιας ξένης χώρας, χωρίς να έχεις διαπράξει αδίκημα; Πως θα σου φαινόταν να υποφέρεις και να μην έχεις γιατρό; Να μην έχεις θέρμανση, τροφή, ζεστό νερό ή καθαρό μπάνιο; Να μη γνωρίζεις που βρίσκεται η οικογένειά σου και αν είναι καλά; Πως θα σου φαινόταν αν επιπλέον, δεν καταλάβαινες τη γλώσσα, ούτε ήξερες πότε, και αν, θα βγεις από εκεί;

Οι νέες μαρτυρίες τόσο των γιατρών όσο και των “φιλοξενούμενων” στα πεμπτοκοσμικά κέντρα κράτησης μεταναστών της Ελλάδας είναι σοκαριστικές και καταπατούν τους διεθνείς νόμους. Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα, παρέχουν ανθρωπιστική βοήθεια στα κέντρα αυτά από το 2008 και τώρα παρουσιάζουν την αναφορά Ο αθέατος πόνος στα κέντρα κράτησης μεταναστών. Η έκθεσή τους ξεγυμνώνει στοιχεία που ήδη κάνουν το γύρο του διεθνούς Τύπου -αν και τα καθεστωτικά ελληνικά μίντια αδιαφορούν χαρακτηριστικά.

Εμείς διαλέξαμε ένας μέρος από το υλικό των ΓΧΣ και σας το παρουσιάζουμε. Στο βίντεο και τις μαρτυρίες που ακολουθούν τόσο οι γιατροί όσο και οι μάρτυρες, αποτυπώνουν την εικόνα που πρέπει να κάνει το γύρο του κόσμου



Μαρτυρίες κρατούμενων μεταναστών
Άνδρας, 34 ετών, 17 μήνες σε κράτηση
-Είναι πολύ σκληρός ο τρόπος που μας φέρονται. Είχα δυνατό πονόδοντο και ζητούσα γιατρό πολλές εβδομάδες. Τελικά με πήγαν στο νοσοκομείο αφού είχα βγάλει μόνος μου το δόντι που με πονούσε και αιμορραγούσα. Τώρα έχω αρχίσει να έχω ψυχολογικά θέματα.

-Μετά από τόσο καιρό εδώ μέσα δεν είμαστε καλά πια. Χάσαμε την ελπίδα μας. Άρχισα να έχω αϋπνίες. Ήμουνα 72 κιλά και τώρα έχω φτάσει τα 64. Δεν μπορώ να εκφράσω με λόγια την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε εδώ.

-Η οικογένειά μου: η μάνα και τα αδέρφια μου, από εμένα περιμένουν να τους στείλω χρήματα για να ζήσουν. Τώρα είναι ένας χρόνος και εφτά μήνες που δεν έχω επικοινωνία μαζί τους. Δεν ξέρω καθόλου πώς είναι και πώς τα βγάζουν πέρα.

-Στην Ελλάδα ήρθα από την Ιταλία για να δουλέψω σε ένα σιδεράδικο. Είχα φίλους στην Ελλάδα που μου βρήκαν τη δουλειά…

Άνδρας, 28 ετών, 7 μήνες σε κράτηση
- Το κέντρο κράτησης της Κομοτηνής δεν είναι κατάλληλο μέρος, ακόμη και για τα ζώα. Είναι πολύ βρώμικο. Οι τουαλέτες δεν λειτουργούν. Δεν υπάρχουν πόρτες στις τουαλέτες. Το σύστημα σωληνώσεων είναι σπασμένο. Τα κόπρανα πέφτουν από τις τουαλέτες του πρώτου ορόφου στο ισόγειο.

- Οι κρατούμενοι είναι κλειδωμένοι στο εσωτερικό σχεδόν όλη την ημέρα. Εμάς μας αφήνουν στην αυλή μία ώρα το πρωί και μία ώρα το απόγευμα. Και όχι κάθε μέρα. Η Κομοτηνή δεν είναι κέντρο κράτησης, είναι ένας στάβλος για ζώα. Και τώρα σε αυτό το αστυνομικό τμήμα δεν έχω δει τον ήλιο για 3 μήνες. Ανησυχώ, επίσης, για την αίτηση ασύλου μου.

- Είναι ήδη 3 μήνες που περιμένω για τη συνέντευξη. Κλεισμένος εδώ, έχω συνεχώς πολλές σκέψεις, κάθε μέρα. Σχετικά με την οικογένειά μου πίσω στην πατρίδα, τον αδελφό μου που έχει χρέη, επειδή αναγκάστηκε να δανειστεί χρήματα για να πληρώσει τους λαθρέμπορους για το ταξίδι. Περισσότερα από 5.000 δολάρια. Περνάω όλη την ημέρα εδώ με προσευχή, γιατί αυτό με βοηθάει. Ο αδελφός μου προσπαθεί να κοιμάται συνέχεια, γιατί αλλιώς σκέφτεται πολύ.

- Πιστεύω ότι ο ελληνικός λαός και οι Έλληνες αστυνομικοί είναι σωστοί, αλλά η ελληνική νομοθεσία, το ελληνικό σύστημα δεν είναι σωστό.

Άνδρας, 20 ετών, 9 μήνες σε κράτηση
- Το πρόβλημά μου είναι ότι δεν μπορώ να βοηθήσω την οικογένειά μου.Έχουν περάσει 8 μήνες από τότε που μπόρεσα να επικοινωνήσω για τελευταία φορά μαζί τους. Δεν έχω χρήματα για να αγοράσω τηλεκάρτα. Ζήτησα από δύο άτομα που έχουν φύγει από το κέντρο κράτησης να καλέσουν την οικογένειά μου για να τους πουν ότι είμαι καλά, αλλά  είμαι υπό κράτηση και δεν γνωρίζω αν κατάφεραν να τους βρουν.

Άνδρας, 24 ετών
- Στην οικογένειά μου έχω να μιλήσω εδώ και τέσσερα χρόνια. Έχω χάσει τα ίχνη τους. Δεν ξέρω αν βρίσκονται ακόμα στην Υεμένη. Στην Ελλάδα δεν έχουν καμία ιδέα για το τι συμβαίνει στη Σομαλία. Η φυλή στην οποία ανήκω «ματώνει» 20 χρόνια τώρα.

- Όταν δεν μπορώ να κοιμηθώ τη νύχτα αρχίζω να κλαίω. Δεν έχω καμιά ιδέα για το πού είναι οι δικοί μου. Δεν έχω καμία ιδέα τι θα μου συμβεί.

- Πριν λίγες μέρες έδωσα συνέντευξη για το άσυλο. Ο διερμηνέας ήταν για την αραβική γλώσσα και δεν τον καταλάβαινα καλά. Ρώτησα αν υπάρχει Σομαλός διερμηνέας και μου είπαν όχι.

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου